Uz Dan svetih i Dan duša

Velike su ovo riječi i veliki su dani koje proživljujemo. Zanimljivo je da je onaj dio našega naroda koji živi na selu, nazvao blagdan Sviju svetih još i Malim Božićem. Nije to uzalud. Priprost čovjek, koji ima jednostavnu, ali intuitivnu dušu, i život mu je povezan s prirodom, s njenim suncem i olujama, osjetio je u sebi uzvišenu spoznaju da je svetost gotovo isto što i rođenje samoga Boga. I nije se prevario.

U svakidašnjem životu, u današnjem društvu, riječ svetost izaziva porugu, često i najgrublju. Današnji čovjek izgubio je smisao za unutrašnje vrednote. No zato još uvijek nisu te vrednote izgubile ništa na svojoj osjajenoj ljepoti i čovječanstvo će na povratku k sebi opet potražiti smisao života neprolaznog, nerazorivog i sadržajnog.

Nije uzalud seljački narod nazvao dan Sviju svetih Malim Božićem i nije Crkva katolička uzalud povezala blagdan Sviju svetih s Danom duša. To je uviranje u sebe, otkrivenje trajnoga nasuprot prolaznoga, dobra nasuprot zla, božanskoga nasuprot satanskoga, duhovnoga nasuprot tjelesnoga.

(...)

Trebamo se izgrađivati. Izgradnja počinje u tišini, u skrušenosti srca, u uzletu samoniklih spoznaja. Sabrati se tako dnevno samo nekoliko časaka znači pripremati sebe za velika blaga božanskog podrijetla, blaga koja nitko i ništa ne može oteti.

Blagdani Sviju svetih i Dušni dan imaju duboku simboliku i golemo značenje za naš svakidašnji život; oni su rasvjetljenje toga života, oni su otkrivenje pravog životnog smisla.

(...)                                                                                                                                                                                                                         Sida Košutić